Інфармацыя аб правілах набыцця тавараў у магазінах бяспошліннага гандлю

1. Пры перамяшчэнні праз мытную мяжу тавары ў магазінах бяспошліннага гандлю могуць
   рэалізоўвацца:
   • фізічным асобам, якія выязджаюць з мытнай тэрыторыі Еўразійскага эканамічнага саюза (далей – ЕАЭС);
   • фізічным асобам, якія прыбываюць на мытную тэрыторыю ЕАЭС;
   • фізічным асобам, якія выязджаюць з адной дзяржавы — члена ЕАЭС у іншую дзяржаву — член ЕАЭС, і фізічным асобам, якія прыбываюць у адну дзяржаву — член ЕАЭС з іншай дзяржавы — члена ЕАЭС.
2. Дакументы, якія даюць права набыцця фізічным асобам тавараў у магазінах бяспошліннага
   гандлю:
   • у магазінах бяспошліннага гандлю, размешчаных у Нацыянальным аэрапорце Мінск, пры прад’яўленні пасадачнага талона, або пасажырскага маніфеста, або генеральнай дэкларацыі і пасведчання члена экіпажа паветранага судна, а таксама дакумента для выезду за мяжу;
   • у магазінах бяспошліннага гандлю, размешчаных у аўтадарожных пунктах пропуску праз Дзяржаўную мяжу Рэспублікі Беларусь пры прад’яўленні дакумента для выезду за мяжу.
3. Дакументы, якія пацвярджаюць факт продажу тавараў у магазіне бяспошліннага гандлю:
   • дакументамі, якія пацвярджаюць факт продажу тавару ў магазіне бяспошліннага гандлю, з’яўляюцца плацежны дакумент, які ўручаецца пакупніку, і яго копія, якая павінна захоўвацца ў магазіне бяспошліннага гандлю;
   • вышэйпаказаны плацежны дакумент, акрамя звестак, устаноўленых заканадаўствам, павінен змяшчаць:
   • звесткі аб тым, што тавар прададзены ў магазіне бяспошліннага гандлю;
   • інфармацыю аб прададзеным тавары (назву, колькасць, кошт адзінкі, агульны кошт) і нумар тавару па сістэме ўліку тавараў, што прымяняецца ў магазіне бяспошліннага гандлю;
   • уласнае імя і прозвішча пакупніка;
   • нумар дакумента для выезду за мяжу;
   • нумар авіярэйса (толькі ў магазінах, размешчаных у Нацыянальным аэрапорце Мінск).
4. Персанальныя дадзеныя:
   • у мэтах афармлення плацежнага дакумента, апрацоўка персанальных дадзеных пакупнікоў юрыдычнымі асобамі, якія ажыццяўляюць дзейнасць у сферы мытнай справы ў якасці ўладальніка магазіна бяспошліннага гандлю, праводзіцца без згоды пакупнікоў.

Інфармацыя па вызначэнні прызначэння тавараў мытнымі органамі, якія ўвозяцца фізічнымі асобамі.

Крыніца: Метадычныя рэкамендацыі па вызначэнні прызначэння тавараў, якія ўвозяцца фізічнымі асобамі

Метадычныя рэкамендацыі па вызначэнні прызначэння тавараў, якія ўвозяцца фізічнымі асобамі

1. У адпаведнасці з пунктам 1 артыкула 3 Пагаднення аб парадку перамяшчэння фізічнымі асобамі тавараў для асабістага карыстання праз мытную мяжу Мытнага саюза і ажыццяўлення мытных аперацый, звязаных з іх выпускам, аднясенне тавараў, што перамяшчаюцца фізічнымі асобамі праз мытную мяжу, да тавараў для асабістага карыстання ажыццяўляецца з прымяненнем сістэмы кіравання рызыкамі зыходзячы з:
   • звестак з заявы фiзiчнай асобы аб перамяшчаемых таварах (у вуснай або пісьмовай форме з выкарыстаннем пасажырскай мытнай дэкларацыі);
   • характару і колькасці тавараў;
   • частаты перасячэння фізічнай асобы і (або) перамяшчэння ёй тавараў праз мытную мяжу.

Асобамі, адказнымі за прыняцце рашэння на розных этапах могуць выступаць:

• службовая асоба аддзела мытных аперацый і кантролю (далей – АМАіК) мытні, якая вырабляе выпуск тавараў (далей – інспектар);
• старэйшы змены АМАіК мытні (далей – старэйшы змены); начальнік (намеснік) АМАіК мытні; начальнік (намеснік) мытнага паста мытні;
• намеснік начальніка мытні, першы намеснік начальніка мытні, начальнік мытні.

2. Службовымі асобамі, якія ажыццяўляюць мытныя аперацыі, пры прыняцці рашэння аб прызначэнні тавараў таксама прымаецца да ўвагі асартымент тавараў, якія перамяшчаюцца фізічнымі асобамі ў адным транспартным сродку.

Не могуць быць аднесены да тавараў для асабістага карыстання:

• якія ўвозяцца ў адным транспартным сродку для асабістага карыстання або ў адным транспартным сродку міжнароднай перавозкі грузаў (у суправаджаемым багажы):
• належаць розным фізічным асобам, якія не з’яўляюцца членамі адной сям’і[1]: тавары, указаныя ў падпунктах 1-2 дадатка 2, у колькасці трох і больш адзінак аднаго наймення;
• ідэнтычныя будаўнічыя матэрыялы;
• тавары, якія складаюцца з адной адзінкі, што ўвозяцца ў разабраным выглядзе рознымі фізічнымі асобамі ў адным транспартным сродку;
• тавары, указаныя ў пункце 1 дадатка 2, якiя ўвозяцца ў разукамплектаваным выглядзе.

Пры прыняцці рашэння аб прызначэнні тавараў службовымі асобамі таксама прымаюцца да ўвагі наступныя фактары:

• склад сям’і;
• звычайнае запатрабаванне чалавека ў паказанага роду таварах;
• месца працы (яго адсутнасць);
• акалічнасці паездкі (мэта і частата);
• асартымент тавараў, якія перамяшчаюцца;
• наяўнасць дакументаў, якія пацвярджаюць набыццё тавараў у рознічным гандлі;
• частата перамяшчэння ідэнтычных тавараў рознымі фізічнымі асобамі;
• іншыя фактары, устаноўленыя ў ходзе апытання асобы.

Пры аднясенні тавараў да тавараў для асабістага карыстання ўлічваюцца спажывецкія ўласцівасці тавараў, практыка іх звычайнага прымянення або выкарыстання ў побыце для задавальнення асабістых, сямейных, дамашніх і іншых, не звязаных з ажыццяўленнем прадпрымальніцкай дзейнасці, патрэб фізічных асоб.

3. У выпадку нязгоды з прынятым інспектарам рашэннем аб немагчымасці аднясення тавараў да тавараў для асабістага карыстання фізічная асоба мае права звярнуцца да вышэйстаячай службовай асобы мытні для перагляду рашэння інспектара.

Пры гэтым рашэнне аб аднясенні тавараў, якія ўвозяцца ў большай колькасці, чым указана ў дадатку 1, ідэнтычных будаўнічых матэрыялаў можа прымацца старэйшым змены, начальнікам (намеснікам) АМАіК мытні; начальнікам (намеснікам) мытнага паста мытні.

Рашэнне аб аднясенні да тавараў для асабістага карыстання тавараў, пры ўвозе іх у большай колькасці, чым прадугледжана дадаткам 2, можа прымацца намеснікам начальніка мытні, першым намеснікам начальніка мытні, начальнікам мытні.

4. У выпадку неаднясення мытным органам тавараў, якія ўвозяцца на мытную тэрыторыю Еўразійскага эканамічнага саюза фізічнай асобай, да тавараў для асабістага карыстання, выпуск такіх тавараў ажыццяўляецца ў адпаведнасці з патрабаваннямі, устаноўленымі мытным заканадаўствам для юрыдычных асоб і індывідуальных прадпрымальнікаў з змяшчэннем такіх тавараў пад мытныя працэдуры і прымяненнем. для мэт мытнага дэкларавання дэкларацыі на тавары.

Пры не ўчыненні з таварамі, не аднесенымі да тавараў для асабістага карыстання, дзеянняў, звязаных з памяшканнем тавараў пад мытныя працэдуры, або з вывазам з мытнай тэрыторыі Еўразійскага эканамічнага саюза, тавары затрымліваюцца мытнымі органамі ў адпаведнасці з палажэннямі главы 51 Мытнага кодэкса Еўразійскага эканамічнага саюза ( далей – Кодэкс).

Пытанні заявы, пацверджання, а таксама вызначэння мытным органам кошту тавараў для асабістага карыстання

Пытанні заявы, пацвярджэння, а таксама вызначэння мытным органам у вызначаных заканадаўствам выпадках кошту тавараў для асабістага карыстання вызначаны артыкулам 267 Кодэкса.

Дакументы, якія пацвярджаюць кошт дэкларуемых тавараў для асабістага карыстання, вызначаны ў дадатку да Указа Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 21 ліпеня 2014 г. № 360 “Аб перамяшчэнні тавараў для асабістага карыстання”. У якасці такіх дакументаў выступаюць дамова, спецыфікацыя, рахунак-фактура, рахунак-праформа, таварны чэк, квітанцыя аб аплаце, вопіс маёмасці і іншыя.

У адпаведнасці з артыкулам 267 Кодэкса кошт тавараў для асабістага карыстання заяўляецца ў пасажырскай мытнай дэкларацыі пры мытным дэклараванні тавараў для асабістага карыстання.

У адносінах да тавараў, якія перамяшчаюцца ў міжнародных паштовых адпраўленнях (далей – МПА), кошт тавараў указваецца (заяўляецца) адпраўніком у дакументах, прадугледжаных актамі Сусветнага паштовага саюза (дакументы CN 23, CN 22 і інш.) і суправаджаючых такія МПА.

У якасці кошту тавараў для асабістага карыстання, якія перасылаюцца ў МПА, разглядаецца аб’яўленая каштоўнасць МПА, калі ён перавышае кошт тавараў для асабістага карыстання, указаны ў дакументах, прадугледжаных актамі Сусветнага паштовага саюза.

Мытны орган самастойна вызначае кошт тавараў для асабістага карыстання на падставе наяўнай у яго распараджэнні інфармацыі аб кошце на аналагічныя тавары, у выпадках, вызначаных пунктам 3 артыкула 267 Кодэкса, у прыватнасці, у выпадках неадпаведнасці заяўленай вартасці тавараў для асабістага карыстання кошту аналагічных тавараў у краіне набыцця, наяўнасці неадпаведнасцяў у прадстаўленых дакументах.

У якасці інфармацыі аб кошце тавараў для асабістага карыстання мытны орган можа выкарыстоўваць, у тым ліку, звесткі, указаныя ў каталогах і на сайтах замежных арганізацый, якія ажыццяўляюць рознічны продаж аналагічных тавараў, з улікам звестак, прадстаўленых фізічнай асобай.

Пад аналагічным таварам разумеецца тавар, які мае характарыстыкі, блізкія да характарыстык ўвазнога тавара для асабістага карыстання, гэта значыць супастаўны з дэклараваным таварам для асабістага карыстання па сваім прызначэнні, ужыванні, якасным, тэхнічным і іншым характарыстыкам.

Пры гэтым згодна з палажэннямі пункта 2 артыкула 267 Кодэкса фізічная асоба мае права даказаць дакладнасць звестак, якія змяшчаюцца ў дакументах, прадстаўленых у пацвярджэнне кошту тавараў для асабістага карыстання.

Заключэнне (справаздача) аб ацэнцы, выкананай арганізацыяй, упаўнаважанай на ажыццяўленне ацэначнай дзейнасці ў адпаведнасці з заканадаўствам Рэспублікі Беларусь, запытваецца мытным органам пры ўвозе тавараў, якія маюць значны знос і (або) спецыфічныя пашкоджанні, у мэтах найбольш поўнага ўліку фактычнага стану (кандыцый) тавару пры вызначэнні яго кошту.

Устаноўленае пунктам 2 артыкула 267 Кодэкса права на даказванне (пацвярджэнне) дакладнасці звестак, прадстаўленых для вызначэння кошту тавараў, адносіцца да выпадкаў адсутнасці неабходных дакументаў і (або) звестак аб кошце тавараў (якія пацвярджаюць такі кошт) або да сітуацый, калі ёсць абгрунтаваныя прычыны меркаваць, што прадстаўленыя асобай дакументы і (або) звесткі не з’яўляюцца дакладнымі.

У дачыненні да тавараў, якія перасылаюцца ў МПА, у якасці прыкладаў падобных сітуацый могуць выступаць адсутнасць у дакументах, прадугледжаных актамі Сусветнага паштовага саюза, звестак аб кошце тавараў, або ўказанне ў такіх дакументах кошту, які істотна адрозніваецца ў бок памяншэння ад інфармацыі, наяўнай у распараджэнні мытных органаў. (у каталогах, на сайтах сеткі Інтэрнет і г.д.).

У сітуацыях, калі атрымальнік МПА мяркуе, што звесткі аб кошце тавараў, якія змяшчаюцца ў дакументах, прадугледжаных актамі Сусветнага паштовага саюза, па якіх-небудзь прычынах указаны памылкова, няправільна (не адпавядаюць сапраўднай цане тавараў), атрымальнік мае права адмовіцца ад атрымання такога МПА і яно будзе вернута адпраўніку.

Дадатак 1

Падыходы, якія прымяняюцца службовымі асобамі мытных органаў пры вызначэнні прызначэння тавараў, што ўвозяцца на мытную тэрыторыю Еўразійскага эканамічнага саюза фізічнымі асобамі з улікам сістэмы кіравання рызыкамі*

*Пры разліку частаты перамяшчэння асобы праз мытную мяжу пачаткам перыяду лічыцца 00 гадзін 00 хвілін каляндарнага дня, у які быў ажыццяўлен папярэдні ўезд фізічнай асобы на мытную тэрыторыю Еўразійскага эканамічнага саюза ў Рэспубліцы Беларусь.

Заўвага да пунктаў 1 і 2:

Пад прадуктамі харчавання разумеецца прыдатная да ўжывання ў ежу апрацаваная ці неапрацаваная прадукцыя прыроднага, расліннага і (або) жывёльнага паходжання, ці атрыманая хімічным шляхам, а таксама рознага роду напоі, у тым ліку кава, чай, какава-парашок, іншыя растваральныя напоі, за выключэннем алкагольных напояў і піва.

Пад адзінкай разумеецца колькасць тавару, у якім ён ўяўляецца для раздробнага продажу.

Дадатак 2

Могуць быць аднесены да тавараў для асабістага карыстання наступныя тавары:

Пліта газавая (або электрычная) кухонная; варачная панэль; выцяжка; духавая шафа; посудамыйная машына; пральная машына; сушыльная машына для бялізны; ноўтбук або нетбук, шматфункцыянальная капіявальная прылада (ШФУ); тэлевізар, ровар; кандыцыянеры, гульнявыя прыстаўкі; відэакарта (відэаадптар, відэаплата, графічны адаптар, графічны паскаральнік, графічны поплатак (карта), майнеры крыптавалют); мікрахвалевая печ; кавамашына (кававарка электрычная); халадзільнік – у колькасці не больш за 1 адзінкі, якая ўвозіцца на працягу каляндарнага года.

Мабільны тэлефон, планшэтны кампутар – у колькасці не больш за 2 адзінкі, якія ўвозяцца на працягу каляндарнага года.

Новыя пнеўматычныя шыны, новыя або былыя ва ўжыванні кола да кожнага транспартнага сродку для асабістага карыстання, які знаходзіцца ва ўласнасці фізічнай асобы, пры ўмове, што звесткі аб дэкларанце пазначаны ў пасведчанні аб рэгістрацыі транспартнага сродку або ў дакуменце, які пацвярджае набыццё асобай права ўласнасці на транспартны сродак. для асабістага карыстання, якое не знаходзіцца на рэгістрацыйным уліку ў дзяржаве-члене Еўразійскага эканамічнага саюза або дзяржаве, якая не з’яўляецца членам Еўразійскага эканамічнага саюза (дагавор куплі-продажу, дагавор дарэння, рахунак-даведка, дакументы, якія пацвярджаюць атрымання транспартнага сродку ў спадчыну і да т.п.)[2] – у колькасці не большай 1 камплекта[3], які ўвозіцца на працягу каляндарнага года.

Увозімыя ў суправаджаемым і (або) несуправаджаным багажы, якія былі ва ўжыванні, адпавядаюць крытэрыям, вызначаным у пункце 2 нататкі да дадатку 1 да Рашэння Савета Еўразійскай эканамічнай камісіі ад 20 снежня 2017 г. № 107 «Аб асобных пытаннях, звязаных з таварамі », але не маючы прыкмет зносу (механічных пашкоджанняў): наўтбукі або нетбукі [4] – у колькасці не больш за 1 адзінку, якая ўвозіцца на працягу каляндарнага года.

[1] Пад членамі сям’і разумеюцца жонка і муж, якія знаходзяцца ў зарэгістраваным шлюбе, бацькі, дзеці, усынавіцелі, усыноўленыя, родныя браты і сёстры, дзядуля (дзед), бабуля (бабка), унукі і непрацаздольныя ўтрыманцы.

[2] У дачыненні да транспартных сродкаў для асабістага карыстання, якія не падлягаюць пастаноўцы на рэгістрацыйны ўлік, дакумент, які пацвярджае права ўласнасці на транспартны сродак, можа не прадстаўляцца (пры ўмове ідэнтыфікацыі шын (колаў) як прызначаных для такіх транспартных сродкаў (з улікам памеру шын і іншых характарыстык)).

[3] Пад камплектам варта разумець колькасць аўтамабільных шын (колаў), якая адпавядае колькасці хадавых колаў транспартнага сродку, прадугледжанай заводам-вытворцам.

[4] Указаны пункт не распаўсюджваецца на тавары, якія ўвозяцца паветраным відам транспарту.

Дадатак 3

Пералік тавараў для асабістага карыстання, якія былі ва ўжыванні і неабходны ў дарозе і месцы назначэння, якія не ўключаюцца ў нормы бяспошліннага ўвозу, што ўвозяцца фізічнымі асобамі дзяржаў-членаў ЕАЭС:

• Прадметы асабістай гігіены.
• Адзенне, абутак, іншыя прадметы гардэроба.
• Ювелірныя вырабы.
• Гадзіннiк наручны.
• Партатыўная гуказапісвальная, відэазапісваючая, прайграваючая апаратура, фотаапаратура, прыналежнасці да яе, носьбіты відэазапісу, носьбіты запісу гуку.
• Партатыўныя радыёпрымачы, флэш-плэеры.
• Мабільныя тэлефоны, смартфоны, аналагічныя прылады сувязі.
• Партатыўныя персанальныя кампутары, планшэты, GPS-навігатары, гульнявыя прыстаўкі, прыналежнасці да іх.
• Дзіцячыя сядзенні, замацаваныя на сядзеннях аўтамабіляў, дзіцячыя каляскі, дзіцячыя цацкі.
• Інвентар і прыналежнасці для спорту, турызму, палявання і рыбнай лоўлі.
• Пераносныя музычныя інструменты.
• Каляскі для інвалідаў.
• Рыдлёўка, граблі, кошык, вядро, іншы падобны інвентар і ручная прылада[1]для хатняй гаспадаркі.
• Кнігі, часопісы, іншыя друкаваныя выданні.
• Канцылярскія тавары.
• Партатыўныя дыялізатары, іншыя медыцынскія прыборы і матэрыялы, якія расходуюцца да іх, лекавыя сродкі, прадукты харчавання, неабходныя фізічнай асобе па медыцынскіх паказаннях.
• Палкі, парасоны, сумкі, сумачкі, валізкі, іншыя аналагічныя прадметы.

[1]Пад ручной прыладай для хатняй гаспадаркі варта разумець любую прыладу, выкарыстоўваную пры выкананні сталярных, малярных, слясарных, электрамантажных і іншых рамонтна-гаспадарчых
прац, прыводную мускульнай сілай рук, а не рухавіком (напрыклад, гаечныя ключы, пасатыжы, адвёрткі, разцы, напільнікі, ударныя прылады, ціскі, заціскі, нажніцы, пілы, нажы, шпатэлі, валікі, кусачкі, гэблі, фуганкі, дамкраты, рулеткі, узроўні, пэндзлі малярныя і да т.п.).